Life is what happens when you’re busy making other plans. Leuke plannen voor blogposts in dit geval, waar ik steeds niet aan toekwam of simpelweg even geen puf voor had omdat er andere dingen aan de hand waren. Toch nu even een kleine update van wat er de afgelopen periode allemaal is gebeurd.
Op persoonlijk vlak heb ik een zware week gehad. Op 26 september hebben we mijn tante begraven. Ik hoop en wens uit alle macht dat we minimaal het komende decennium of zo nu klaar zijn. Na mijn tante (moederskant) in 2004, mijn moeder in 2008, mijn opa (moederskant) in 2012 en nu mijn andere tante (moederskant) in 2016 hebben we echt wel genoeg gehad. Naast het afscheid van mijn tante en alle emoties die daar ook weer bij komen kijken, heeft het rond proberen te krijgen van alle benodigde documenten voor een hypotheek ook de nodige voeten in de aarde gehad en dus de nodige energie gekost. Het deel dat wij konden doen is nu afgerond, en ons lot ligt in dit geval in handen van de bank. Ja, ook zo even terugkijkend was het erg pittig.
Gelukkig zijn er ook hele leuke dingen gebeurd afgelopen week. De inhoud van mijn eerste volle Bokashi bin is na enkele weken fermenteren bij een vriendin op de composthoop gegaan. De lege bin die ik terug kreeg rook niet bepaald fris en het kostte me even wat zelfoverwinning om hem schoon te maken, maar het voelt wel goed om op deze manier ons groenafval te verwerken in plaats van het gewoon maar in de vuilnisbak te gooien. Inmiddels is de inhoud van bin nummer 2 druk aan het fermenteren – denk ik tenminste – en zijn we de volgende langzaam aan het vullen.
Een volgend doel is om zo min mogelijk voedsel te verspillen. Het boek van Instock is daarvoor een geweldige inspiratie. Ik merk echter ook dat onze inkoop-routine met twee keer per week naar de markt er voor zorgt dat we rekening kunnen houden met onze restjes, waardoor we dus minder weggooien. Als volgende stap wil ik leren welke delen van de groenten en het fruit eetbaar zijn en welke niet, want ik heb het gevoel dat ik nog veel te veel weggooi. Efficiënt snijden is ook geen overbodige skill om te leren.
Afgelopen woensdag ben ik samen met een vriendin trouwens voor het eerst naar Instock (Den Haag) geweest. Ik vond het ontzettend gaaf, met een lekkere paprika-soep, gefrituurde sushi-rijst en bananencake met fruitprutje (=de beste omschrijving die ik kan geven). Dit is het waard om een eigen post te krijgen, en aangezien ik er zelfs aan heb gedacht om een paar foto’s te maken, komt deze post er ook zeker.
Het is alweer oktober, met daarin de Vegan Challenge waar ik voor de tweede keer aan meedoe. Net als in april zal ik een maand lang geen dierlijke producten eten. Een mooie uitdaging waardoor ik hopelijk weer wat nieuwe recepten aan mijn kookboek toe kan voegen om ook na de Challenge vaker veganistisch en vegetarisch te eten.
Tot zo ver even de updates. Ik hoop snel mijn post over Instock met jullie te kunnen delen en heel veel andere leuke dingen!
Wat vervelend van je tante 🙁 heftig ook zo veel sterfgevallen dicht op elkaar. Hoe bevalt de Veganchallenge? Ga je daar ook nog wat over schrijven?
Vegan Challenge bevalt vooralsnog weer goed, al heb ik de eerste drie dagen rond 3 oktober downgraded naar vegetarisch (wat ook al best een uitdaging is gezien mijn normale eetgewoonten met 3 oktober op de kermis in Leiden). Door de vorige keer heb ik al een aantal recepten, dus daar kan ik nu op verder bouwen. Dit keer zal dat dus makkelijker worden! Het is wel de bedoeling om ook nog wat over de Vegan Challenge te schrijven, maar op dit moment ben ik niet echt dingen aan het plannen. Als ik het gevoel heb wat te willen schrijven, doe ik dat, en anders even niet 😉 Dat komt dan vanzelf wel weer.
Gecondoleerd meis, zo naar om dierbaren te verliezen 🙁
Maar wat gaaf dat je naar Instock bent geweest, ik moet nog steeds een keer gaan!
En lekker dat je iemand hebt bij wie je de inhoud van je Bokashi kan afleveren…dat mis ik hier nog wel.
Jaaa, Instock was echt leuk 🙂 Gelukkig ook mazzel met de ‘vangst van de dag’, waardoor ik het ook nog eens lekker vond. Maar met picky eaters is het wat lastiger om zo even naartoe te gaan.
Ik heb ook een flinke drempel over gemoeten om het op Facebook eerst een keer te vragen. De tweede bin was ook al helemaal vol en zelfs toen zat ik nog zelf te zoeken naar een oplossing. Zodra ik het op Facebook had gepost, was het zo gepiept. Gewoon rondvragen werkte bij mij dus 🙂 Er is vast wel iemand in jouw omgeving die zelf in een tuin composteert, al heb je die tot nu toe nog niet gevonden.