De helweek is een week waarin je jezelf leert kennen, je grenzen opzoekt en ontdekt waar je eigenlijk toe in staat bent. De helweek komt uit de hoge hoed van Erik Bertrand Larssen, een Noorse mental coach. In het leger is de helweek een week waar je fysiek en mentaal tot het uiterste gedreven wordt, enerzijds omdat soldaten moeten weten waar ze toe in staat zijn en anderzijds omdat een dergelijke situatie zomaar zou kunnen voorkomen tijdens het uitoefenen van hun taak en je dit dus wel moet kunnen doorstaan. Voor ‘de gewone mens’ heeft Larssen ook een helweek bedacht. Ook in die helweek is de uitdaging zowel fysiek als mentaal, maar past het binnen het dagelijks leven. De regels zijn vrij simpel en komen in de kern neer op het volgende:
- Sta elke dag om 5 uur op en ga om 10 uur slapen
- Sport iedere dag minimaal een uur, het liefst ’s ochtends
- Eet de hele week gezond
- Doe alles met volledige focus, zowel het uitvoeren van je taken als het rusten, in al je rollen (werknemer, ouder, vrijwilliger, etc.)
- Werk extreem hard, blijf bij je plan, wees oplossingsgericht en proactief
Zelf heb ik daar nog aan toegevoegd dat ik alleen gebruik wil maken van fiets en benenwagen gedurende de week. Naast deze fysieke en mentale regels heeft Larssen een stuk persoonlijke ontwikkeling toegevoegd aan de helweek, door aan iedere dag een thema te koppelen waar je opdrachten over maakt en op reflecteert. Zo gaat de maandag over gewoonten, woensdag over timemanagement en zaterdag over innerlijke dialoog.
Tijdens de helweek hoop ik een paar dingen te kunnen doen. Sowieso vind ik alle dingen die te maken hebben met persoonlijke ontwikkeling heel tof, dus ik ben benieuwd wat ik over mezelf ontdek. Daarnaast ga ik voor ontbijt, lunch en avondeten allerlei lekkere dingen proberen uit Eet als een Expert en van de Groene Meisjes, en ga ik qua snacks genieten van al het heerlijke zomerfruit. Tot slot hoop ik dat niet alleen mijn hoofd leeg wordt, maar ook de takenlijst en dat ik een paar dingen op kan pakken die ik graag zou willen realiseren.
Het vroege opstaan lijkt mij de grootste uitdaging. Daar heb ik wel al aan kunnen proeven tijdens de Nijmeegse Vierdaagse de afgelopen twee jaar, net als aan de rest van het fysieke stuk van de helweek: vroeg naar bed, vroeg op, veel fysieke arbeid en voor de volle 100% er voor gaan. Dat geldt trouwens zowel voor het wandelen als voor het rusten. Toch is het heel anders om dat te doen binnen het gewone leven, met werk en zo. Met de Vierdaagse stap je namelijk even uit het gewone leven, waardoor je je mind reset en dit wat makkelijker doet. Het is gelijk ook heel intens (al verwacht ik dat van de helweek nu ook). Het samen met mijn schoonvader en schoonzusje of, afgelopen jaar, met mijn huisgenoten terugkijken naar de dag was een belangrijk onderdeel van de ervaring. Het schept dan ook een band, samen zoiets intensiefs doen. De Nijmeegse is zwaar, met 4 dagen volop knallen, en juist dat zorgt er voor dat je achteraf met trots en voldoening terug kan kijken op je prestatie en dat de vriendschapsbanden sterk zijn.
De groepsapp die we – de huisgenootjes – vorig jaar hebben aangemaakt is nog steeds actief, en via die weg krijg ik een klein beetje mee van de Vierdaagse dit jaar. Ik wil heel even de tijd nemen om een diepe buiging te maken voor alle wandelaars still going strong, ondanks het tropische weer. Laura, Jacqueline, ik moedig jullie vanuit de verte aan! Jullie hebben alweer meer dan de helft gehad 🙂 Veel succes met de heuvels vandaag!
Goed, de Vierdaagse was dus een pittig voorproefje waarbij ik even uit het gewone leven stapte. Aankomende week ga ik juist dat gewone leven 7 dagen lang intens ervaren tijdens de helweek. Ik heb er zin in!