In Leiden heb je, net als in veel andere steden, een weggeefhoek op Facebook. Voor de mensen die dit niet kennen: als je spullen niet meer gebruikt, kun je er via deze groep iemand anders blij mee maken. Ik ben enigszins gegrepen door The life-changing magic of tidying up van Marie Kondo, waarbij je alle bezittingen die je hebt tegen het licht houdt en je afvraagt ‘does this spark joy?’. Als het iets is waar je heel blij van wordt, dan hou je het, en de andere dingen doe je weg. Inmiddels heb ik dus ontzettende stapels met spullen waar ik graag iemand anders blij mee maak en zet ik de weggeefhoek iedere dag weer vol.
Het leuke aan deze vorm van delen, namelijk het doorgeven van spullen en ze zo een tweede leven schenken, is dat het er ook voor zorgt dat je allerlei verschillende mensen ontmoet! Zo heb ik iemand blij kunnen maken met kalligrafie-pennen, van die opzetstukjes voor ganzenveren. Voor op school, want op de school waar zij werkt gebruiken ze dat. Een half uur later klikte er iets in mijn hoofd – soms heb je dat – en realiseerde ik me: zij werkt dan vast op de vrijeschool! Omdat ik dat wel tof vind, heb ik nog een keer contact gezocht, met als resultaat dat ik tijdens een evenement op het Mareland ben geweest en heb kunnen zien hoe een vrijeschool er uitziet.
Wat later kwam nog iemand anders kinderspullen halen die ik uit mijn ouderlijk huis had verzameld. Ze kwam wandelend, met haar dochtertje in de kinderwagen. Het meisje kroop er prompt uit toen haar moeder en ik begonnen te praten, en drentelde af en aan naar de glijbaan, naar het stukje zand naast de flat (doordat er tegels zijn verwijderd), de doos met goodies voor haar en ze hupsde in het algemeen gewoon lekker rond. Zoals dat hoort bij een dreumes van tweeëneenhalf. Ik werd er erg vrolijk van 🙂
De opkomende deeleconomie is vanuit zero-waste oogpunt geweldig. Weggeefhoeken, kringloopwinkels, marktplaats en ruilfeesten zijn booming en zorgen er voor dat er geen materiaal verloren gaat. Grappig genoeg zijn er altijd wel mensen die spullen die jij niet meer gebruikt graag willen hebben. Naast dit doel, wat voor mij de primaire reden is om mijn spullen te delen en weg te geven, biedt de deeleconomie ook enorme kansen voor ontmoeting. En voor een leven lang leren! Een drietal praktische voorbeelden:
- In minibiebs (en natuurlijk ook gewone bibliotheken) kun je mooie, onbekende boeken vinden. Via Peerby kun je specifieke boeken vinden en lenen van je buren. Zo heb je toegang tot meer boeken dan je ooit zou kunnen verzamelen.
- Je kunt mensen met gave hobbies of passies bereiken die het leuk vinden anderen hierover te leren. Via Konnektid, bijvoorbeeld, of omdat je toevallig bij ze in de auto zit als je met BlaBlaCar ergens heen gaat. Dit laatste moet ik zelf nog een keer proberen, trouwens!
- De wereld ligt aan je voeten. Via AirBnB en Couchsurfing kun je slaapplaatsen vinden bij locals overal ter wereld. Die ook precies weten waar je ècht een keer moet kijken en je laten kennismaken met de lokale cultuur en het lokale eten.
Op welke manier gebruik jij de deeleconomie? En wat zijn jouw favoriete sites of apps? Laat het weten in de comments!
In mijn vroegere straat starte ik een ‘dit-hebben-we-in-huis’ lijstje, zodat je eens kon piepen of een buurman misschien een extra hoge ladder of hogedrukreiniger had. Was fijn!
Een beetje al Peerby dus? Grappig hoe het eigenlijk helemaal niet nieuw is, maar wel ineens groter wordt. Volgens mij zijn er ook dorpen en steden waarbij mensen stickers op de brievenbus hebben voor dingen die zij bezitten, zodat je al lopend door de straat kan zien bij wie hè een fietspomp kan lenen. Dat is ook wel tof. Want hoewel Peerby goed werkt, krijg je met jouw methode of met die stickers stiekem wel meer contact.
In ons stuk straat in een dorp hebben we nog altijd de voorloper van de deeleconomie. Heeft iemand iets over uit de tuin,dan wordt het gedeeld. Gereedschap geleend.Te veel voedsel ,maar ook kleding,schoenen,het wordt weggegeven.